فلفل یکی از گیاهان فصل گرم است و برای تولید آن باید فصل رشد طولانی و به دور از یخبندان داشته باشید. شرایط رشد فلفل به گونه‌ای است که دوره تولید نشای آن طولانی است حدود یک تا دو ماه و از زمان انتقال نشا تا زمان برداشت دو تا سه ماه طول میکشد.
شرایط کاشت نشا فلفل
نشای همه گیاهان به دلیل کوچک و ضعیف بودن بسیار حساس هستند. عمق کاشت بذرهای فلفل برای تولید نشا نیم تا یک سانتی متری بستر کشت در سینی های نشا است. برای کاهش حساسیت نشاها در زمان رشد و انتقال از بسترهای کشت سبک حاوی پرلیت و کوکوپیت استریل و مرطوب برای کشت انواع نشا و نشای فلفل استفاده می شود. بذرهای فلفل برای جوانه زنی حداقل به دمای خاک ۱۸ درجه سانتیگراد و دمای محیط ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد و رطوبت کافی نیاز دارند. همچنین نشاها در محیط داخل گلخانه یا زیر پلاستیک باید دارای تهویه و بسترهای کشت کاملاً سبک و دارای زهکشی کافی باشند. رطوبت نسبی لازم برای تولید نشای فلفل و نشای سایر صیفی‌جات ۷۰ تا ۷۵ درصد است.
آبیاری اضافی و رطوبت هوای بیش از حد باعث افزایش بسیاری از بیماری های آوندی مانند پژمردگی یا بوته میری نشای فلفل می شود. نشا های فلفل معمولاً زمان زیادی برای رشد و آماده شدن برای انتقال نیاز دارند به همین دلیل دو تا سه ماه قبل از انتقال در اواسط زمستان زمان مناسبی برای کاشت بذر های فلفل در گلخانه می باشد. کشاورزان عزیز فراموش نکنند که قبل از انتقال نشا های فلفل یا هر نشای دیگر به مزرعه دوره ای مقاوم‌سازی نشا ها با گذاشتن نشا ها به مدت چند ساعت بیرون از محیط گلخانه انجام دهند.
انتقال نشای فلفل به زمین اصلی
کشاورزان برای صرفه جویی در زمان و هزینه تولید نشا معمولاً نشاهای آماده را از تولیدکنندگان نشا می‌خرند. تا در زمان و هزینه آن ها صرفه جویی شود. زمانی که نشا ها یا گیاهچه های فلفل ۵ تا ۶ برگ اصلی تولید کردند و طول آنها به ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر رسید زمانی که برای انتقال به زمین اصلی آماده هستند.
قبل از انتقال نشا به زمین اصلی باید کاملا آماده شود و به عمق ۳۰ سانتی متر شخم زده شود. بهتر است برای کمک به رشد گیاه قبل از کاشت از کودهای آلی و حیوانی پوسیده هیومیک اسید و کود های حاوی فسفر مانند سوپر فسفات یا دی آمونیوم فسفات مخلوط با خاک استفاده شود. خاک مناسب برای کاشت فلفل باید دارای ph ۶ تا ۷ باشد که برای تامین این ph کشاورزان می توانند از کودهای حاوی گوگرد همراه باکتری استفاده کنند. نشا ها در ابتدای انتقال به زمین اصلی نسبت به بسیاری از تنش های محیطی مانند خشکی یا سرما و گرمای شدید حساس هستند به همین دلیل آبیاری منظم و کافی بعد از انتقال نشا بسیار مهم می‌باشد. فاصله کشت مناسب نشا های فلفل به این صورت می باشد فاصله بین ردیف ها حدود حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر بین ردیف ها و ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر بین گیاهان نیاز دارد.
کود دهی و تغذیه گیاهان فلفل
معمولاً دو تا سه هفته بعد از انتقال نشا های فلفل به زمین اصلی و سازگار شدن گیاه اقدام به استفاده از کودهای مناسب برای تحریک رشد می‌شود. یکی از اولین کودهایی که بعد از انتقال نشا فلفل به زمین اصلی توصیه می شود که کشاورزان استفاده کنند کودهای حاوی هیومیک اسید می باشد بهتر است این کود به همراه آبیاری در مزارع استفاده شوند. دو هفته بعد بعد از کود هیومیک اسید کود بیورادیکانت یا ریژو به همراه هیومیک اسید توصیه می شود. همچنین اگر کودهای گفته شده در دسترس نبودند کشاورزی می توانند از هیومیک اسید مایع و کود سویل بوستر به همراه آبیاری دو نوبت به فاصله ۲۰ روز از هم استفاده کند گیاهان قبل از رسیدن به دوره گلدهی باید رشد رویشی خود را کامل کرده و شاخ و برگ کافی برای تولید گل و میوه تولید کنند.
یک تا یک و نیم ماه پس از انتقال نشا ها فرایند گلدهی در فلفل آغاز می شود برای کمک به تولید گل و افزایش تولید گل و میوه کشاورزان باید در ابتدای تولید گلها از کودهای حاوی عناصر ریز مغذی مانند کودهای میکرومیکس و کود اکورمون به صورت محلول پاشی استفاده کنند همچنین کوده حاوی عنصر روی مانند کود های کلات روی به صورت محلول پاشی و کود کلات کلبر قبل از گلدهی در انواع صیفی جات توصیه می‌شود.
همچنین در دوران رشد رویشی کشاورزان برای کاهش ریسک ریزش گل ها و میوه ها باید آبیاری منظم داشته باشند و از کودهای حاوی آمینو اسید و جلبک دریایی هم استفاده کنند. بعد از شروع تشکیل میوه ها کشاورزان باید از کودهای حاوی پتاسیم بالا مانند انواع ان پی کا ها و کود های کلسیمی مانند کود نیترات کلسیم و یا کلسیم مایع استفاده کنند. استفاده از کود سوپرفیوتاپ برای افزایش سرعت رشد میوه ها و جلوگیری از ریزش میوه ها توصیه می شود برای جلوگیری از عارضه پوسیدگی گلگاه در فلفل و گوجه فرنگی و هندوانه استفاده از کود های کلسیم می مانند کلات کلسیم یا کلبر دو تا سه نوبت قبل از برداشت توصیه می شود.
هرس بوته های فلفل
هرس برای تشکیل میوه ها در فلفل بسیار مهم است البته همه ی ارقام فلفل به هرس نیاز ندارند. کشاورزان باید قبل از شروع گلدهی وعملیات گرده افشانی تا حدی هرس انجام دهند. برای مثال با حذف تعدادی از برگهای نزدیک گلها عملیات گرده افشانی و انتقال گرده تسهیل می‌شود. همچنین با حذف این برگ ها تهویه بین شاخ و برگهای فلفل افزایش پیدا میکند و همین موضوع باعث کاهش بیماری های قارچی در فلفل می شود. کشاورزان معمولاً عملیات هرس را در گوجه فرنگی، فلفل، خیار و انواع گیاهان جالیزی انجام می‌دهند. در فلفل معمولا ۲ تا ۴ جوانه انتهایی را نگه می دارند. البته برخی از کشاورزان این کار را نمی کنند و فقط در طول دوره رشد میوه تعدادی از آنها را حذف میکند یا به اصطلاح تنک می‌کنند. بهترین حالت این است که بین میوه ها فاصله ۴ سانتی متری وجود داشته باشد.
نیاز آبی گیاه فلفل
فلفل به مقدار ۶۰۰ تا ۹۰۰ میلی مترآب در طول فصل رشد و بیش از 1250 میلی متر آب در کل دوره رشد و چندین نوبت برداشت میوه نیاز دارد. اگرچه نیاز آبی فلفل در طول مراحل مختلف رشد متفاوت است ولی معمولاً دوره بحرانی نیاز آبی فلفل در دوره میوه دهی و تشکیل میوه و رشد میوه است. قبل از دوره گلدهی و تشکیل میوه نیاز آبی فلفل کمتر است. همچنین در شرایط آب و هوایی و خاک مختلف مقدار نیاز آبی فلفل متفاوت است برای مثال در خاکهای سنگین رسی مقدار آبیاری کمتر و در خاک های شنی و با ذرات درشت تر نیاز به آبیاری بیشتری وجود دارد. باید دقت داشته باشند تا آبیاری فلفل به صورت منظم انجام شود زیرا این گیاه در مناطق گرمسیر هر ۳ تا ۴ روز یکبار و در مناطق خنک تر هر 5-7 روز یکبار به آبیاری نیاز دارد.